"ตาพัฒน์" ชายผู้ปิดทองหลังพระ หลายท่านอาจจะเคยอ่านเรื่องนี้มาแล้ว แต่ในความรู้สึก เรื่องนี้ไม่เคยเก่าเลย อยากให้คนไทยได้ดู "ตาพัฒน์" เป็นตัวอย่าง ในการ " ทำบุญ" เรื่องโดย ปองธรรม สุทธิสาคร ภาพโดย วธู ฤกษ์อุดม เรียบเรียงโดย กระปุกดอทคอม ในโลกกว้างที่มีเทคโนโลยีสมัยใหม่ครอบคลุม ในเมืองใหญ่ที่มีผู้คนมากมายหลงใหลในแสงสีและวัตถุนิยม... จะมีใครรู้บ้างมั้ยว่าในมุมเล็กๆ มุมหนึ่งยังมี "ตาพัฒน์" ชายชราวัยเจ็ดสิบปลายๆ ร่างกายสกปรกมอมแมมผู้ที่ชอบปิดทองหลังพระอยู่... "ตาพัฒน์" หรือ "นายพัฒน์ แซ่จึง" ชายชราผู้ที่ใช้ชีวิตอยู่เดียวดายตั้งแต่หนุ่มยันแก่ ไม่มีลูก ไม่มีครอบครัว ไม่มีแม้แต่ญาติพี่น้อง "ตาพัฒน์" เกิดที่ จ.อุบลราชธานี ชะตาชีวิตที่ถูกขีดไว้ทำให้เขาต้องระหกระเหเร่ร่อนมาอยู่กรุงเทพฯ เมื่อครั้งยังหนุ่มแน่น แต่ด้วยความสมถะ เรียบง่าย และเจียมตัวว่าตัวเองนั้นจนเสียยิ่งกระไร ก็ทำให้เขาอยู่กรุงเทพฯ ได้ไม่นาน... เขาออกเดินทางไปเรื่อยๆ ค่ำไหนนอนนั่น ระหว่างทางก็เก็บขยะริมทางที่พอจะขายแลกเงินได้ เอามาซื้อข้าวกินประทังชีวิต จนมาถึงที่หมู่บ้านเล็กๆ ใน จ.ราชบุรี และที่นี่เองก็เป็นที่ที่เขาปักหลักทำมาหากินโดยการเก็บขยะขายมาตลอด 45 ปี ด้วยความที่ "ตาพัฒน์" หน้าตามอมแมม เนื้อตัวสกปรกตั้งแต่หัวจรดเท้า มีกลิ่นตัวเหม็นเพราะต้องใช้ชีวิตอยู่กับกองขยะเกือบจะตลอด 24 ชั่วโมง ดูยังไงก็จ๊น... จน ทำให้ไม่มีสาวที่ไหนอยากใช้ชีวิตร่วมกับเขา "คนอย่างผม ไม่มีใครเขาอยากจะมายุ่งด้วยหรอก เนื้อตัวก็อย่างนี้ ผมอยู่คนเดียว ลูกเมียไม่มี หาของตามกองขยะ ไม่ได้ใช้อะไรมากมาย ได้เงินมาก็เก็บเอาไว้เรื่อย" ตาพัฒน์เผยด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม ใครจะรู้บ้างว่า "ตาพัฒน์" มีเงินเก็บจากการเก็บขยะขายเป็นแสน... กองขยะที่เน่าเหม็น ถังดำที่มีแต่แมลงวันรุมตอม ข้าวของที่ดูไร้ค่าจากผู้ทิ้ง ทั้งหมดนี้ล้วนเป็น "ขุมทรัพย์" ของตาพัฒน์... และเขาก็ทำให้ใครหลายๆ คนผู้ที่มีเนื้อตัวสะอาด มีโอกาสได้ยืนเชิดหน้าชูตาอยู่ในสังคม ต้องหันกลับมามองถึงคุณธรรมข้อหนึ่งที่ตกหล่นและถูกลืมไป คือ การเป็นผู้ปิดทองหลังพระ ด้วยการบริจาคเงินที่เก็บหอมรอมริบมาเกือบทั้งชีวิตให้กับวัดหนองเสือยางปราสาท บ้านหนองเสือ ต.กรับใหญ่ อ.บ้านโป่ง จ.ราชบุรี ทั้งหมดโดยไม่เคยเรียกร้องให้ใครมาสนใจ บางทีคนที่สลักชื่อของแกเอาไว้ที่ฝาเมรุเผาศพ ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าเจ้าของเงินแสนที่ถวายให้วัดไปใช้หนี้ค่าอิฐ ค่าปูนนี้เป็นใครมาจากไหน รู้เพียงว่าชื่อ "นายพัฒน์ แซ่จึง" ถูกสลักไว้ในฐานะผู้บริจาคเงินสร้างมากเป็นอันดับสองรองจากคหบดีคนหนึ่ง มานานร่วมสิบปีแล้ว "ผมทำบุญอย่างเดียวก็มีความสุขแล้ว ไม่อยากออกหน้าออกตา มันอาย" ตาพัฒน์กล่าว และแกยังบอกด้วยว่า ทุกวันนี้พอใจในสิ่งที่มี อยู่แบบต่ำๆ แต่สบายใจ ไม่ต้องไปอยากได้อยากมีเหมือนคนอื่น แค่มีอะไรให้ทำ มีข้าวกิน มีที่นอนก็พอแล้ว และก็ได้ทำบุญทำความดีอย่างที่อยากทำ ชาตินี้ตายไปตอนไหนก็ตายตาหลับแน่นอน... และปัจจุบันจะมีซักกี่คนที่คิดได้แบบแก... "ตาพัฒน์" เฒ่าหัวใจสะอาด
อย่าไปคิดโลภ อย่าไปคิดรวย....และจะไม่รับของใครถ้ามิได้ตอบแทน... ...สูตรนี้ใครจะนำไปใช้ก็ได้...ไม่สงวนลิขสิทธิ์...!!! อากงพัฒน์ แซ่จึงนักบุญวัย 97 ปี แห่ง จังหวัดราชบุรีผู้ดำรงชีวิตแบบพอเพียง ผู้มีอาชีพสุจริต เก็บขยะขาย ตลอดระยะเวลา 45 ปี รายได้ถัวเฉลี่ยวันละ 40 – 60 บาท ....ช่วงเศรษฐกิจฟองสบู่แตก เศรษฐกิจตกสะเก็ด ทางวัดหนองเสือ กำลังสร้างพระอุโบสถอยู่ ก็เลยชะงัก...เจ้าอาวาส (รูปที่แล้ว) จึงได้พูดกับอาก๋งพัฒน์ว่า.... "ไอ้พัฒน์เอ็งมีเงินเยอะๆ ช่วยทำบุญสร้าง โบสถ์หน่อยซิวะ...!!" อากงพัฒน์ ตอบไปว่า... "เดี๋ยวจัดให้" แล้วจึงพาเจ้าอาวาสไป เบิกเงินมาทำบุญ 1 แสนบาท (จะเอาเงินที่ขายของเก่าได้ฝากเก็บเอาไว้กับผู้ที่ไว้ใจคน หนึ่ง เพื่อให้นำฝากธนาคารให้ เมื่อ ต้องการใช้จ่ายก็จะไปเบิกมา)... ด้วยกุศลนี้ทางวัดก็ได้จารึกชื่อ และจำนวนเงินที่บริจาค เป็นการประกาศเกียรติคุณ ...ก็มิใช่ว่าบริจาคเพียงครั้งนั้นครั้ง เดียว ก็มีบ่อยครั้งที่ได้เงินมาพอที่จะเกื้อกูล ก็จะทำบุญ ให้กับวัดหรือมูลนิธิฯต่างๆตามความเหมาะสม และ เวลาอันควร... และการทำบุญนั้นจะไม่ทำให้ตัวเองเดือดร้อน เพราะจะแยกส่วนกันอย่างชัดเจน ส่วนที่ได้มา เพื่อทำบุญทำทานก็ทำไปให้หมดไม่มีกั๊กไว้ ส่วนที่เก็บออมก็นำฝาก ไม่เอามาปะปนกัน...!!! บุคคลที่เป็นต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงอย่างแท้จริงเป็นบุคคลต้นแบบที่ขอคารวะอย่างสูง พบสิ่งดี ๆ จึงนำมาฝาก ที่มา : หนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ฉบับประจำวันอาทิตย์ที่ 11 พฤศจิกายน 2550 credit http://www.oknation.net/blog/asyoulikeit/2007/11/12/entry-1
สุดยอดครับ ถ้าชาติหน้าพี่คนนี้ยังไม่เข้านิพพาน ชาติหน้าเกิดมาต้องดีกว่านี้เเน่นอน เผลอๆอาจจะเป็นคนรวยครบพร้อมด้วยครับ เจริญในธรรมครับ
อนุโมทนาด้วยจาะคุณหญิงจันคนสมัยนี้มองคนมองแค่รูปลักษณ์ภายนอก ยังไม่ทันได้รู้จักมักคุ้นก็ประเมินเขาไปเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ ตามแต่ใจของผู้นั้นน้อยคนจะมองคนที่ที่ข้าก่อนที่จะมองข้างนอกขอยกย่อง ชื่นชม ตาพัฒน์จ่ะ วิมาเน คอยอยู่เบื้องบนแล้วนะ
เคยเห็นอาก๋งในทีวี แกยิ้มหวานมากๆ เหมือนปู่เย็น ที่เพชรบุรีเลย (ยิ้มสยามของแท้) สาธุ สาธุ ขอโมทนา อิทัง ปุญญพลัง อิมินา ปุญญะกัมเมนะ ด้วยเดชะบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้บำเพ็ญมาแล้วด้วยดี ตั้งแต่ปฐมชาติ อดีตชาติ ปัจจุบันวันนี้ ข้าพเจ้าขอตั้งจิตกุศลนี้เป็น มหาธรรมทาน เพื่ออบรมหนทางความดับ ไม่มีเหลือเชื้อแห่งอาวสะกิเลสตน แด่ผู้ใฝ่ในธรรม และผู้เคารพเลื่อมใสองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า <O</O ขอส่งผลบุญกุศล อันเกิดจากการนี้ อุทิศให้ ครูอุปัชฌาย์อาจารย์สืบๆ ต่อกันมา พ่อเกิดแม่เกิด ผู้มีคุณผู้สูงชาติ ผู้สงเคราะห์โลกพิทักษ์ธรรม ตลอดจน เจ้าบุญนายคุณ เจ้าบ่าวนายใช้ เจ้ากรรมนายเวร เจ้าเกณฑ์ชะตา เจ้าการบัญชี ทั้งหลายในทุกภพทุกชาติ ที่ข้าพเจ้าได้เคยสบประมาทล่วงเกิน และมีสัมพันธ์เกี่ยวข้อง ขอจงได้รับขมากรรม และอโหสิกรรมอนุโมทนาบุญให้แก่ข้าพเจ้า และกรรมอันใดที่ท่านทั้งหลายได้ทำไว้กับข้าพเจ้าทุกภพทุกชาตินั้น ข้าพเจ้าขอปวารณาให้เป็นอโหสิกรรมเช่นกัน พร้อมนี้ขอให้ท่านทั้งหลายพึงปราศจากทุกข์และมีสุข เกิดปัญญาญาณยิ่งๆ ขึ้นไป เช่นเดียวกับที่ข้าพเจ้าได้รับ กาลบัดเดี่ยวนี้ด้วยเทอญ <O</O สาธุ สาธุ สาธุ นะ โม พุท ธา ยะ นิพพานัง ปะระมัง สุขขัง <!-- google_ad_section_end -->
ชอบกระทู้นี้มากๆเลยค่ะ ร่วมอนุโมทนา สาธุ เจ้าค่ะ พอได้อ่านกระทู้นี้แล้วทำให้มีกำลังใจมากขึ้นในการต่อสู้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่ว่าจะรวยหรือจน มีหรือไม่มี เพียงแต่มองหาความสุขที่มีอยู่รอบๆตัว ที่ไม่ใช่วัตถุ สิ่งของ หรืออะไรที่ทำให้เราสะดวกสบาย ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ใจมีสุข แม้จะลำบากเพียงไร ก็มีรอยยิ้มเสมอ แม้ไม่มีใครเลยสักคน ชีวิตก็ต้องเดินและสู้ต่อไป ใช้ความเป็นมนุษย์ความเดือดร้อนให้สมกับที่ได้เกิดมาแบบคุณลุงก็เยี่ยมที่สุด ขอให้คุณลุงมีสุขภาพแข็งแรง อายุยืนยาว ปลอดภัยจากภยันตรายทั้งปวง ขอพระคุ้มครองค่ะfly_pig
ขอร่วมชื่นชมและยกย่องคนดีที่โลกไม่เคยมอง ผู้ปิดทองหลังพระคนนี้ ขออนุโมทนาบุญกุศลที่อากงทำด้วยครับ สาธุ สาธุ