ญาณระลึกชาติได้

การระลึกชาิติได้ เป็นญาณของการปฏิบัติำการเข้าออกฌานสี่ การถึงณานขั้นนี้ก็จะมีภาำพเหมือนกับเราดูโทรทัศน์เราจะรู้ว่าตัวเอง
มาจากไหนจะไปไหน จะเห็นในญาณในฌานตัวเอง แต่คนนั้นต้องทำจิตปราศจากนิวรณ์ ๕ จิตจะรวมเป็นหนึ่งแล้วจึงจะัระลึกชาิติได้

การระลึกชาติได้นั้นบางคนก็เข้าไปปฏิบัติจนเข้าถึงธรรมชั้นสูง พอระลึกได้แล้วจึงจะรู้ ทำให้้ปลงตกในชาติตัวเอง บางคนเห็นตัวเองว่าเคยเกิดเป็นสุนัข โิอ๊ย! ลำบาก เป็นสุนัขตัวเมีย เป็นสุนัขตัวผู้พออีกชาติก็เป็นคน พอเห็นหลายๆชาติก็เริ่มสลดใจว่าทำไมคนเรา
ต้องเกิดต้องแก่ต้องตายอย่างนี้ก็เชื่อมั่นปลงจกไม่อยากเกิดอีก
การที่ไม่อยากเกิดอีกทำให้ตัวเองคิดไปอย่างเดียวคือ เราเกิดพอแล้ว บางคนเคยเกิดเป็นพระเจ้าแผ่นดิน เคยเกิดเป็นคนจนคนรวย เป็นสุนัขเป็นสัตว์ต่างๆ ก็เป็น ไม่มีอะไรที่จะมั่นคง ก็เลยเบื่อหน่ายสังขาร อยากจะไปนิพพานอย่างเดียว การเห็นชาติภพอย่างนั้นทำให้เกิดปัญญา แต่ต้องเป็นผู้ที่เข้าปฏิบัติที่ระลึก้เห็นเรื่องทุกข์แล้ว จึงควรรู้่ควรเห็นเรื่องนี้

เรื่องนี้สามารถที่จะรู้ได้ สำหรับผู้มีอุปนิสัยในการเจริญฌาน แต่ถ้าผู้ไม่มีอปนิสัยในการเจริญฌานก็รูธรรมเห็นธรรมหลุดพ้นไปโดยรู้เห็นจิต
อย่างเดียวใช้ปัญญานั่นก็เรียกว่า วิปัสสนาญาณ การปฏิบัติให้บรรลุธรรมมีสองทางคือ เจโตวิมุตติ หลุดพ้นแล้วนระลึกชาติได้มีิอิทธิจิต และ ปัญญาวิมุตติ หลุดพ้นโดยปัญญา คือเห็นสังขารไม่เที่ยงแต่ผู้หลุดพ้นโดยจิต คือมีอิทธิจิต หมายถึงทำโารได้ พวกนั้นแสดงฤทธิ์ได้ ระัลึกชาติได้ เช่น พระพุทธเจ้า พระสารีบุตร พระโมคคัลลสยะ เป็นเจโตวิมุตติ​

::หลวงพ่อสนอง กตปุญฺโญฺ::

 

ใช่ค่ะ หลายอย่างจะตามตำรา แต่ก็มีข้อแตกต่างเหมือนกัน เพราะบางอย่างก็มาโดยไม่รู้ตัวก็มี